Wytches, Ekim 2014'ten beri Image Comics tarafından çıkarılan bir çizgi roman serisi. Ongoing yani devam eden olmasına bakmayın henüz altı sayıcık. Evet evet altı. Bildiğiniz altı. Seri deyince gözünüz korkmuştu kabul edin ^^
Yazarlığını en çok Batman ile tanınan Scott Snyder yapıyor. İllüstrasyonu ise Green Arrow, Hellblazer, Batwoman ve Batman üzerine işleri olan Jock'a ait.
Konusu şöyle: Sailor, sorunları olan bir ergen bir kızımızdır. Annie isimli bir başka ergen tarafından zorbalığa uğramaktadır. Annie, Sailor'ı ormana çağırmıştır ve Sail'i tehdit etmiştir. Sail tam Annie'nin istediğini yapacakken, Annie birden ortadan kaybolmuştur. Saldıraya uğramış bir şekilde bulunan Sailor hakkında, Annie'yi onun öldürdüğüne dair söylentiler çıkmıştır.
Bunun üzerine Rook ailesi ormana yakın bir yere taşınmıştır. Sailor ormanda bir şeyler olduğuna dair bir hissiyata kapılsa da, bu önceden yaşadığı olayla bağdaştırılacaktır. Ancak Sail ormanda bir takım varlıklar olduğunu hissetmeyi bırakın, duymaya başlamıştır. Bir gece pencereden gelen bir şey tarafından boynundan yaralanmıştır. Otopsi sonuçlarında yaşlı bir kadının hücreleri olduğu ortaya çıkmıştır.
Çok geçmeden Sail ormanda kaybolacaktır ve Sail'in babası ürkütücü bir kadın tarafından, Wytch'ler hakkında uyarılacaktır. Sıra tabii ki Sailor'ı bulmaya geliyor.
Evet, Wytch kelimesi size Witch'i hatırlatıyor. Ancak bu evrende Witch'ler (yani bildiğimiz cadılar) Wytch'leri yakan daha doğrusu avlayan kişilere deniyor. Salem Cadı Mahkemeleri'ne tersten bakıyoruz yani :') (Yok Salem Cadı Mahkemeleri çizgi romanda geçmiyor ama kast edilen tabii ki bu^^) Bu Wytch'ler de büyü yapan, kimilerinin hayranlık duyacağı tipler değil. Gayet ürkütücüler, hatta bir canavar gibi tasvir edilmişler.
Scott Snyder, Wytches fikrini de şöyle bulmuş: Küçükken, kendisi ve bir arkadaşı, iki küçük çocuğun peşinde olan satanist bir aile hakkında hikâyeler uydururlarmış. Daha sonra, eskiden yaşadığı yere gitmiş. Ufak çaplı bir nostalji yaşamış ve insan suretinde belli belirsiz bir şeyin hareket ettiğini sanmış. Snyder de, ormanda onun geri dönmesini bekleyen bir şey olduğunu düşünmüş. Sonra almış bu fikri, kurbanlarını peşinden koşmak yerine, onları sabırla bekleyen cadı konseptine dönüştürmüş. Onun dünyasındaki kurbanlar, eninde sonunda cadıların mekânına dönüyor. Kaçınılmaz bir şekilde. Bunu "Antik Doğa Bilimi'nin Kadim Bilgisi" ile birleştirmiş ve ortaya böyle bir şey çıkartmış. Buradaki Wytch'ler halkla anlaşma yapabiliyor ve hastalıkları iyileştirebiliyor. Aslında istenilen her şeyi verebiliyorlarmış. Tabii iyilik olsun diye değil. Karşılığında bir şeyler alıyorlar. Bunu söylersem spoiler olur ^^
Yani Snyder'in çizdiği Wytch figürü, büyü yapan insanlar değil de, ormanın derinliklerinde yaşayan hayvani, ilkel yaratıklar. Buna korku ve yedi / yirmi dört çocuklarını korumaya çalışan aile yapısı eklemiş ve ortaya böyle şahane bir iş çıkmış. Jock'un çizimleri ise enfes. Özellikle orman sahneleri. Bu kadar güzel olup da, bu kadar tekinsiz gözükmesi ve hissettirmesi ile Snyder'e istediğini vermiş gibi duruyor.
En sevdiğim nokta ise ilerleyen noktalarda derin aile sırlarının ortaya çıkması. Hatta ters köşe yapması. Yine buna bağlı olarak olaya totalde derinlik kazandırılması da çok iyiydi. Flashbacklerle karakterlere derinlik sağlamaları zaten gerekli bir olay ancak babanın bu değişimi ise beklenmeyen türdendi. Anneye bir şey demeyeceğim. Dersem salon kadını duruşum bozulabilir!!11!! Çok minik bir spoiler vereyim (zaten okumamışsanız anlamazsınız) son anda babayı bile yoldan çevirmeye kalktı ya. Ah dedim, sakın öyle bir şey olmasın. Olmadı da allahtan. Yoksa büyük bir hayal kırıklığı yaşayabilirdim. Zaten kırıla kırıla bin parça olmuşum (soyadıma yaptığım espriler - komiklikler, yoksa sülalem rahat benim)
Son olarak, son kısmın final olmaması tabii ki hoşuma gitti. Cliffhangerlarla dönüyor bu iş. Sail'in bundan sonraki hayatını dört gözle bekliyorum, evet ^^ Unutmadan, babasının yaptığı monolog beni benden aldı.
Özetle, korku klasmanında çok başarılı bir çizgi roman. Image Comics'e sevgilerimi yolluyorum buradan. Gel bize de korku hikayesi falan yaz derseniz asla hayır demem. Edgar Allan Poe'yu falan da sokabilirim işin içine. Bunu bir düşün Image ;)
Esenlikle Kalın^^
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu eksik etmeyin, her biri çok değerli^^