Batman #36 - 37

En son Batman'in 35. sayısında kalmıştık: https://haticehayal.blogspot.com/2018/07/batman-33-35-rules-of-engagement.html


Bu yazıda #36 ve #37. sayıya değineceğim. Önümüzde, Batman'in Catwoman ile değişen (?) hayatının bir diğer noktasını görüyoruz: Superman. Öyleyse spoiler bölgesini ekliyorum, sayıyı okumuş olanlar atlayabilirler:

Spoiler 

#36 sayıya Superman'in bir treni durdurmasıyla başlıyoruz, Lois ile Batman'i araması için Superman'e baskı yapıyor. Durum Gotham'da da çok farklı değil, Selina aynı şekilde Superman için Batman'e baskı yapıyor. Batman de Superman de neden aramadıklarına dair kendilerince, birbirlerinin karakteristik öelliklerini de sıralayarak neden birbirlerini aramadıklarını gerekçeliyorlar. En sonunda bir olaydan ötürü kendilerini aynı binada buluyorlar.

#37. sayıda ise bu iki çiftimiz çifte buluşmaya çıkıyorlar. Kahraman gibi giyinmeleri gerektiği bir yerde eğlenmeye gidiyorlar. Pek tabii içeriye Bruce Wayne, Clark Kent, Selina Kyle ve Lois Lane olarak giremediklerinden, birbirlerinin kostümlerini giyiyorlar. Bruce oluyor Supes, Clark oluyor Batman. Lois, Catwoman'ın kıyafetini giyiyor, Selina da Lois'in kıyafetlerini. Böylece güzelce bir double date geçiriyorlar.

Spoiler

Ben bu iki sayıyı sevdim ya! Gerçekten, böyle bir şeye ihtiyacım varmış demek ki. Karmaşık olaylar yok, Batman ve Superman iki en yakın arkadaş olarak aralarında çözemedikleri bir sorun olması, birbirleriyle iletişime geçememeleri, bunun üstesinden gelmeleri; ne bileyim ben böyle sayılara da ihtiyaç duyan bir okuyucuyum demek ki. Bu ikisinin insani yanlarının ortaya konması, birer arkadaş olarak aslında "bazen" kıvranmaları çok hoşuma gitti. Sanki bizden biri gibiydiler.

Öte yandan Jimmy Kimmel'ın bile zamanında dalga geçtiği "Superman'e çok benzeyen gazeteci" durumuna ufaktan gönderme yapılmış, gülmedim dersem yalan söylemiş olurum. (Ben Superman'in felsefesini biliyorum hanımlar beyler, sağdan soldan "ama sen bilmiyorsun o gözlük durumunun altında yatan şey daha felsefik!!!111!!!" diye çirkefleşmeyin asdfghjk Bunu ben de savunuyorum)

Bu iki sayıda önümüzde bol bol klişe vardı; Vengeance'tan tutun da "up up away"e kadar bu evrende sembolleşmiş parçaları önümüze koymuş King, bu tarz şeylerden sıkılan bir okuyucuysanız bu iki sayıyı sevmezsiniz diye düşünüyorum - baştan aşağıya stereotipik öğelerle doluydu bu iki sayı. 

Yine bir filler gibi gözükse de bence bu iki sayının iki iyi yanı var:

Birincisi Superman mi Batman mi diye ayrıldığımız şu dönemde (asdfghjkhgfdfgh bunu yapmasam olmazdı - gerçi bu sorunun sorulmadığı bir dönem yok ya, neyse) bu iki karakterin neden iki iyi arkadaş olduğu verildi. Aslında karşılaştırmanın gereksiz olduğunu, ikisinin de farklı okuyucu tipine hitap ettiği ve farklı psikolojik, belki sosyolojik durumlar doğrultusunda yaratıldığı, ve bu durumlar üzerinden karakter ve hikâye gelişiminin ilerlediği iki karakter olduğunun altı çizilmiş. Yani, özünde ne Batman ne de Superman birbirinden harika değil, "elmayla armutu kıyaslamayın" demiş bize Tom King. Ayrıca birbirlerini övüp durmaları çok hoşuma gitti, gözlerim dolayazdı ancak tuttum kendimi.

İkinci bir nokta ise, yeni okuyucular için iki karakterin birbirini özetlemesi çok iyi olmuş. Gerçi sırf Rebirth ile Batman ve Superman okumaya başlayan biri 50. sayıya ulaştı (evet, bu yazı yazılırken 50. sayı henüz yayımlanmıştı.) ancak çok öz bir şekilde Batman ve Superman verilmiş; 101 olarak yeni çizgi roman okumaya başlayan birine okutulabilecek sayılar olduğunu düşünüyorum ^^ Ama bunun da getirdiği olumsuz bir durum var:

"S" sembolünün ne anlama geldiğini ya da gelmediğini burada tartışacak değilim, bu yazıyı okuyan ve bu satıra gelenlerin çoğunun aşina yahut en azından bir fikri olduğunu düşünüyorum. Ben bir hayran olarak, kendi yazımda bile bunu yapıyorken Tom King'in o sembolün ne ifade ettiğini vermesi ise sürerlilikte, ufak bir nokta da olsa, bence olmaması gereken bir şeydi. Yahu Batman o sembolün ne anlama geldiğini yeni mi öğrenecek? "Batman & Superman 10" yapacağız derken batırmamak gerek. Bazen bu noktalar okuyucu için de sıkıcı olabiliyor.

Toparlayacak olursam, yine güzel bir sinematografiye sahip bir iki sayıydı. Özellikle hanımefendilerin arasındaki diyalogları oldukça başarılı buldum. Onca dramanın içinde, Batman ve Superman'e komik bir iki sayı yazılması iyi bir noktaydı. Yukarıda bahsettiğim gibi bazı noktalarda pürüzler olsa da, gayet keyif alarak okuduğum iki sayı oldu benim için. 

Paravandaki Mr. King'i fark eden? ^^

Ağaç tekmeleme ise Batman Year One'a gönderme. Tom King ara ara kullanıyor bu göndermeyi.