✯

Hayatta güzel şeyler oluyor. İki arkadaşımla buluştum. Biriyle sürekli görüşüyorduk zaten ama diğeriyle lise bittikten sonra sadece telefonla irtibat kurmuştuk. Aradı sağolsun. 
"Koyu sohbet var, gel." dedi. Bir durdum. Noluyo lan dedim kendi kendime. "XX cafede oturuyoruz, çabuk ol." dedi, atladım gittim. Eskileri yâd ettik. Hatırlamak ve hatırlanmak güzel.
Sürekli görüştüğüm arkadaşımda gözüm kolyesine takıldı. O kolyeyi gözüm bir yerlerden ısırıyordu. Sordum.
"9. sınıfta bana hediye aldığın için tanıdık geliyor olabilir mi?" dedi. Adfghjkldghsdj kendi aldığım kolyeyi hatırlamıyorum arkadaş ashsjsdshcjs -Ama kaç yıl geçmiş yani^^- Neyse, güldüm bayağı.
Düşünsenize yıllarca saklamış o kolyeyi ve takıyor. O arkadaşımla birbirimize pek süslü laflar etmeyiz  -Sen benim için şöyle değerlisin, böyle seviyorum tarzında.- ama bu hareketler çok şık değil mi yahu! ^^
Madem bu blogu -çoğunlukla- düşüncelerimizi kayıt almak için tutuyoruz, bu da buraya not olsun:

Biliyorum ki ara ara buraya bakıyorsun. Bakmasan da bir gün yolun düşecek. Lise de ilk sıra arkadaşım olduğun için çok mutluyum. Böylece bugünlere gelebildik. Hiç yargılamadığın için teşekkür ederim. Çok korumacı olduğun ve hep yanımda olduğun için teşekkür ederim. Araya zaman girse de mesafe girmesine izin vermediğin için teşekkür ederim. Görüyosun ya, artık böyle cümleler kurabiliyorum. Evet, bende değiştim. Bazen aklımdan geçenleri okuyorsun sanki, bende kimsenin görmediği noktaları görüyorsun. Cansın. 

Son bir not: Bunu okursan, okumamış gibi davran^^